بسم رب المهدی

شب بیست و پنجم ماه ذی القعده :

شب دَحو الارض است .( یعنی پهن شدن زمین از زیر خانه کعبه بر روی آب ) و از لیالی شریفه است که رحمت خدا در آن نازل می شود و قیام به عبادت در آن اجر بسیار دارد و از حسن بن علی وشّا روایت است که گفت : من کودک بودم که با پدرم در خدمت امام رضا (ع) شام خوردیم در شب بیست و پنجم ماه ذی القعده  پس فرمود: که امشب حضرت ابراهیم (ع) و حضرت عیسی (ع) متولّد شده اند و زمین از زیر کعبه پهن شده است پس هرکه روزش را روزه بدارد چنانست که شصت ماه را روزه داشته باشد . و بر روایت دیگر است که فرمود : در این روز حضرت قائم (ع) قیام خواهد نمود .

این روز  یکی از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است و در روایتی روزه اش مثل روزۀ هفتاد سال است و در روایت دیگر کفّاره هفتاد سال است . و هر که این روز را روزه بدارد و  شبش را به عبادت بسر آرد از برای او عبادت صد سال نوشته شود و از برای روزه دار در این روز هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار کند و این روزی است که رحمت خدا در آن منتشر گردیده است .

اگر توفیق عبادت پیدا کردید ، دعا برای ظهور اماممان رو هم فراموش نکنید.

                      اللهم عجل لولیک الفرج